Glossèro des patoués de Suisse Romanda

abòna, (3e p. abònè) v 51, 60, 73-75. ¦¦

V. tr. Combuger ou imbiber d’eau un vase en bois pour faire gonfler les douves disjointes par la sécheresse.

Y é pòrta la mèstra óougtrè óou tòrè·n pò l’abòna
j’ai porté le baquet là-bas au ruisseau pour le combuger (Évol. ).

I prómyére tsóouja kye fóou fére kan non arouwè amou mä·in, l’è d’aa abòna èj éijè
la pr. chose qu’il faut faire quand on arrive au «mayen», d’aller combuger la boissellerie (Sav.).

Mètrè ou fér·e abòna, m. ou f. tremper (Sav., Vernam.).

Dérivé de bon, propr. « remettre en bon état »· Cf. abou’na, bon·na